minūte
Latvian
Etymology
From Medieval Latin minūta (“diminished (hour)”).
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
minūte f (5th declension)
- minute (unit of time, 1/60 of an hour)
- piecu minūšu gājiens ― a five-minute walk
- desmit minūšu pārtraukums ― a ten-minute break
- pulkstenis ir septiņi un desmit minūtes ― it is ten minutes past seven o'clock
- minute of arc (unit of angular measurement, 1/60 of a degree)
- šī leņķa lielums ir viena minūte ― the size of this angle is one minute (of arc)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | minūte | minūtes |
| genitive | minūtes | minūšu |
| dative | minūtei | minūtēm |
| accusative | minūti | minūtes |
| instrumental | minūti | minūtēm |
| locative | minūtē | minūtēs |
| vocative | minūte | minūtes |