mireasmă
Romanian
Etymology
From Greek μύρισμα (mýrisma), via Bulgarian миризма́ (mirizmá). Compare Aromanian njurizmã, anjurizmã.
Noun
mireasmă f (plural miresme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | mireasmă | mireasma | miresme | miresmele | |
| genitive-dative | miresme | miresmei | miresme | miresmelor | |
| vocative | mireasmă, mireasmo | miresmelor | |||