miris

See also: Miris and miriš

Catalan

Verb

miris

  1. second-person singular present subjunctive of mirar

Esperanto

Verb

miris

  1. past of miri

Latin

Participle

mīrīs

  1. dative/ablative masculine/feminine/neuter plural of mīrus

Latvian

Participle

miris (definite mirušais)

  1. having died; indefinite past active participle of mirt
  2. (used adjectivally) dead, deceased
    mirusi valodadead language
    Kārlis Mīlenbahs (dzimis 1853. gada 18. janvārī, miris 1916. gada 27. martā) bija latviešu valodnieksKārlis Mīlenbahs (born Jan. 18th, 1853, deceased March 27th, 1916) was a Latvian linguist

Declension

Indefinite declension (nenoteiktā galotne) of miris
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative miris miruši mirusi mirušas
genitive miruša mirušu mirušas mirušu
dative mirušam mirušiem mirušai mirušām
accusative mirušu mirušus mirušu mirušas
instrumental mirušu mirušiem mirušu mirušām
locative mirušā mirušos mirušā mirušās
vocative

Portuguese

Noun

miris

  1. plural of miri

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Greek μύρον (mýron, sweet oil, unguent, perfume).

Pronunciation

  • IPA(key): /mîriːs/
  • Hyphenation: mi‧ris

Noun

mȉrīs m inan (Cyrillic spelling ми̏рӣс)

  1. smell, odor
    Synonyms: (Croatia) vonj, duh

Declension

Declension of miris
singular plural
nominative miris mirisi
genitive mirisa mirisa
dative mirisu mirisima
accusative miris mirise
vocative mirise mirisi
locative mirisu mirisima
instrumental mirisom mirisima

Further reading

  • miris”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025