misverstaan

Dutch

Etymology

    From mis- (“mis-”) +‎ verstaan (“understand”).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈmɪs.vər.staːn/
    • Audio:(file)
    • Hyphenation: mis‧ver‧staan
    • Rhymes: -aːn

    Verb

    misverstaan

    1. to misunderstand (language, words; hear incorrectly)
    2. to misunderstand, misapprehend (an idea)

    Conjugation

    Conjugation of misverstaan (strong class 6, irregular, prefixed, separable)
    infinitive misverstaan
    past singular verstond mis
    past participle misverstaan
    infinitive misverstaan
    gerund misverstaan n
    main clause subordinate clause
    present tense past tense present tense past tense
    1st person singular versta mis verstond mis misversta misverstond
    2nd person sing. (jij) verstaat mis, versta mis2 verstond mis misverstaat misverstond
    2nd person sing. (u) verstaat mis verstond mis misverstaat misverstond
    2nd person sing. (gij) verstaat mis verstondt mis misverstaat misverstondt
    3rd person singular verstaat mis verstond mis misverstaat misverstond
    plural verstaan mis verstonden mis misverstaan misverstonden
    subjunctive sing.1 versta mis verstonde mis misversta misverstonde
    subjunctive plur.1 verstaan mis verstonden mis misverstaan misverstonden
    imperative sing. versta mis
    imperative plur.1 verstaat mis
    participles misverstaand misverstaan
    1) Archaic. 2) In case of inversion.

    Synonyms

    Derived terms

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.