mitar

Portuguese

Etymology

From mito +‎ -ar.

Verb

mitar (first-person singular present mito, first-person singular preterite mitei, past participle mitado)

  1. (chiefly on the Internet) to excel, to demonstrate impressive qualities

Conjugation

Derived terms

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic митарь (mitarĭ).

Noun

mitar m (plural mitari)

  1. (obsolete) customs officer

Declension

Declension of mitar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative mitar mitarul mitari mitarii
genitive-dative mitar mitarului mitari mitarilor
vocative mitarule mitarilor

References

  • mitar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN