namienić

Polish

Alternative forms

Etymology

From na- +‎ mienić.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: na‧mie‧nić

Verb

namienić pf (imperfective namieniać)

  1. (transitive, dated) to mention, to reference [with o (+ locative) ‘something’]
    Synonyms: nadmienić, wspomnieć

Conjugation

Conjugation of namienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive namienić
future tense 1st namienię namienimy
2nd namienisz namienicie
3rd namieni namienią
impersonal namieni się
past tense 1st namieniłem,
-(e)m namienił 		namieniłam,
-(e)m namieniła 		namieniłom,
-(e)m namieniło 		namieniliśmy,
-(e)śmy namienili 		namieniłyśmy,
-(e)śmy namieniły
2nd namieniłeś,
-(e)ś namienił 		namieniłaś,
-(e)ś namieniła 		namieniłoś,
-(e)ś namieniło 		namieniliście,
-(e)ście namienili 		namieniłyście,
-(e)ście namieniły
3rd namienił namieniła namieniło namienili namieniły
impersonal namieniono
conditional 1st namieniłbym,
bym namienił 		namieniłabym,
bym namieniła 		namieniłobym,
bym namieniło 		namienilibyśmy,
byśmy namienili 		namieniłybyśmy,
byśmy namieniły
2nd namieniłbyś,
byś namienił 		namieniłabyś,
byś namieniła 		namieniłobyś,
byś namieniło 		namienilibyście,
byście namienili 		namieniłybyście,
byście namieniły
3rd namieniłby,
by namienił 		namieniłaby,
by namieniła 		namieniłoby,
by namieniło 		namieniliby,
by namienili 		namieniłyby,
by namieniły
impersonal namieniono by
imperative 1st niech namienię namieńmy
2nd namień namieńcie
3rd niech namieni niech namienią
passive adjectival participle namieniony namieniona namienione namienieni namienione
anterior adverbial participle namieniwszy
verbal noun namienienie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.