narzecze

Polish

Etymology

Borrowed from Russian наре́чие (naréčije), from Proto-Slavic *narěčьje. By surface analysis, na- +‎ rzec +‎ -e.

Pronunciation

IPA^(key): /naˈʐɛ.t͡ʂɛ/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛt͡ʂɛ
Syllabification: na‧rze‧cze

Noun

narzecze n

(often literary) language, lingo, vernacular, idiom
Synonyms: mowa, język
(linguistics, rare) dialect, vernacular
Synonyms: dialekt, gwara

Declension

Declension of narzecze

	singular	plural
nominative	narzecze	narzecza
genitive	narzecza	narzeczy
dative	narzeczu	narzeczom
accusative	narzecze	narzecza
instrumental	narzeczem	narzeczami
locative	narzeczu	narzeczach
vocative	narzecze	narzecza

Further reading

narzecze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
narzecze in Polish dictionaries at PWN