rzec

See also: rzëc, ržeć, rżeć, rżec, and rżéc

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *reťi (stem *rek-). First attested in 1377.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /r̝ɛt͡sʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /r̝ɛt͡sʲ/

Verb

rzec impf

  1. (ambitransitive) to speak, to say, to tell [with do (+ genitive) or k (+ dative) or dative ‘to whom’; or with przeciw (+ dative) ‘against whom’; or with o (+ locative) ‘about what/whom’; or with na (+ accusative) ‘about what topic’; or with za (+ instrumental) ‘for whom’]
    Synonym: mówić
  2. to name, to call [with accusative or dative ‘whom/what’, along with genitive ‘by what name’]
  3. to mention
  4. to promise
  5. to inform, to let know
  6. to mean, to have a particular significance or meaning
  7. (reflexive with się) to pretend

Derived terms

verbs
noun

Descendants

  • Polish: rzec
  • Silesian: rzec

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rzec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rzec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʐɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: rzec
  • Homophone: żec

Verb

rzec impf or pf

  1. (literary, transitive) to say
    Tako rzecze Pan.Thus sayeth the Lord.

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of rzec impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rzec
present tense 1st rzekę rzeczemy
2nd rzeczesz rzeczecie
3rd rzecze rzeką
impersonal rzecze się
past tense 1st rzekłem,
-(e)m rzekł
rzekłam,
-(e)m rzekła
rzekłom,
-(e)m rzekło
rzekliśmy,
-(e)śmy rzekli
rzekłyśmy,
-(e)śmy rzekły
2nd rzekłeś,
-(e)ś rzekł
rzekłaś,
-(e)ś rzekła
rzekłoś,
-(e)ś rzekło
rzekliście,
-(e)ście rzekli
rzekłyście,
-(e)ście rzekły
3rd rzekł rzekła rzekło rzekli rzekły
impersonal rzeczono
future tense 1st będę rzekł,
będę rzec
będę rzekła,
będę rzec
będę rzekło,
będę rzec
będziemy rzekli,
będziemy rzec
będziemy rzekły,
będziemy rzec
2nd będziesz rzekł,
będziesz rzec
będziesz rzekła,
będziesz rzec
będziesz rzekło,
będziesz rzec
będziecie rzekli,
będziecie rzec
będziecie rzekły,
będziecie rzec
3rd będzie rzekł,
będzie rzec
będzie rzekła,
będzie rzec
będzie rzekło,
będzie rzec
będą rzekli,
będą rzec
będą rzekły,
będą rzec
impersonal będzie rzec się
conditional 1st rzekłbym,
bym rzekł
rzekłabym,
bym rzekła
rzekłobym,
bym rzekło
rzeklibyśmy,
byśmy rzekli
rzekłybyśmy,
byśmy rzekły
2nd rzekłbyś,
byś rzekł
rzekłabyś,
byś rzekła
rzekłobyś,
byś rzekło
rzeklibyście,
byście rzekli
rzekłybyście,
byście rzekły
3rd rzekłby,
by rzekł
rzekłaby,
by rzekła
rzekłoby,
by rzekło
rzekliby,
by rzekli
rzekłyby,
by rzekły
impersonal rzeczono by
imperative 1st niech rzekę rzeczmy
2nd rzecz rzeczcie
3rd niech rzecze niech rzeką
active adjectival participle rzekący rzekąca rzekące rzekący rzekące
passive adjectival participle rzeczony rzeczona rzeczone rzeczeni rzeczone
contemporary adverbial participle rzekąc
verbal noun rzeczenie

Perfective:

Conjugation of rzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rzec
future tense 1st rzeknę rzekniemy
2nd rzekniesz rzekniecie
3rd rzeknie rzekną
impersonal rzeknie się
past tense 1st rzekłem,
-(e)m rzekł
rzekłam,
-(e)m rzekła
rzekłom,
-(e)m rzekło
rzekliśmy,
-(e)śmy rzekli
rzekłyśmy,
-(e)śmy rzekły
2nd rzekłeś,
-(e)ś rzekł
rzekłaś,
-(e)ś rzekła
rzekłoś,
-(e)ś rzekło
rzekliście,
-(e)ście rzekli
rzekłyście,
-(e)ście rzekły
3rd rzekł rzekła rzekło rzekli rzekły
impersonal rzeknięto
conditional 1st rzekłbym,
bym rzekł
rzekłabym,
bym rzekła
rzekłobym,
bym rzekło
rzeklibyśmy,
byśmy rzekli
rzekłybyśmy,
byśmy rzekły
2nd rzekłbyś,
byś rzekł
rzekłabyś,
byś rzekła
rzekłobyś,
byś rzekło
rzeklibyście,
byście rzekli
rzekłybyście,
byście rzekły
3rd rzekłby,
by rzekł
rzekłaby,
by rzekła
rzekłoby,
by rzekło
rzekliby,
by rzekli
rzekłyby,
by rzekły
impersonal rzeknięto by
imperative 1st niech rzeknę rzeknijmy
2nd rzeknij rzeknijcie
3rd niech rzeknie niech rzekną
anterior adverbial participle rzekłszy
verbal noun rzeknięcie

Derived terms

verbs

Further reading