ncruntu
Aromanian
Alternative forms
Etymology
From Latin cruentō (“to make bloody”), with the Aromanian prefix n-, an-. Compare Romanian încrunta, încrunt, which ultimately developed a different primary meaning ("to frown").
Verb
ncruntu first-singular present indicative (past participle ncruntatã)
- to bleed
Conjugation
conjugation of ncruntu
| long infinitive | ncruntari, ncruntare | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | ncruntanda | ||||||
| past participle | ncruntatã | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | io/mini/mine | tu/tini/tine | nãs/nãsu, nãsã/nãsa, el/elu, ea | noi | voi | nãsh/nãshi, nãsi/nãse, elj, eali/eale | |
| present | ncruntu | ncruntsã, ncrunts | ncruntã | ncruntãm, ncruntãmu | ncruntats, ncruntatsã, ncruntatsi | ncruntã | |
| imperfect | ncruntam | ncruntai | ncrunta | ncruntam | ncruntats, ncruntatsi | ncrunta | |
| simple perfect | ncruntai | ncruntash, ncruntashi | ncruntã | ncruntãm | ncruntat | ncruntarã | |
| conditional present | s-ncruntarim | s-ncruntari, s-ncruntarishi | s-ncruntari, s-ncruntare | s-ncruntarim | s-ncruntarit | s-ncruntari, s-ncruntare | |
| imperative | |||||||
| — | tu/tini/tine | — | — | voi | — | ||
| present | ncruntã | ncruntats, ncruntatsã, ncruntatsi | |||||
| Subjunctive note: The present subjunctive is the same as the indicative but preceded by s-. | |||||||
Synonyms
Related terms
- ncruntari / ncruntare
- ncruntat
- discruntu