oco
Translingual
Etymology
Abbreviation of English Old Cornish.
Symbol
oco
See also
- Wiktionary’s coverage of Old Cornish terms
Chayuco Mixtec
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Numeral
oco
Derived terms
- oco sahun
- oco usi
Related terms
- xico
References
- Pensinger, Brenda J. (1974) Diccionario mixteco-español, español-mixteco (Serie de vocabularios y diccionarios indígenas “Mariano Silva y Aceves”; 18)[1] (in Spanish), México, D.F.: El Instituto Lingüístico de Verano en coordinación con la Secretaría de Educación Pública a través de la Dirección General de Educación Extraescolar en el Medio Indígena, page 149
Galician
Etymology
From an Old Galician-Portuguese verb, from the Latin verb occō, occāre (“to harrow”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɔkʊ]
Adjective
oco (feminine oca, masculine plural ocos, feminine plural ocas)
Noun
oco m (plural ocos)
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “oco”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “oco”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “oco”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “oco”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Italian
Etymology
Feminine form of oca.
Noun
oco m (plural ochi)
Portuguese
Etymology
From an Old Galician-Portuguese verb, from the Latin verb occō, occāre (“to harrow”) (whence also Spanish hueco). Cognate to German Egge.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈo.ku/
- Rhymes: -oku
- Hyphenation: o‧co
Adjective
oco (feminine oca, masculine plural ocos, feminine plural ocas)
Noun
oco m (plural ocos)
- hole, cavity
- 1977, Clarice Lispector, A hora da estrela [The Hour of the Star]:
- Quando rezava conseguia um oco de alma — e esse oco é o tudo que posso eu jamais ter.
- (please add an English translation of this quotation)
Derived terms
Descendants
- Kabuverdianu: oku
Further reading
- “oco”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- “oco”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Slovak
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɔt͡sɔ]
Noun
oco m pers (diminutive ocko)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | oco | ocovia |
genitive | oca | ocov |
dative | ocovi | ocom |
accusative | oca | ocov |
locative | ocovi | ococh |
instrumental | ocom | ocami |
Further reading
- “oco”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025
Venetan
Etymology
Noun
oco m (plural ochi)