okirat
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈokirɒt]
- Hyphenation: ok‧irat
- Rhymes: -ɒt
Noun
okirat (plural okiratok)
- document, deed, paper, instrument (a legal document)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | okirat | okiratok |
| accusative | okiratot | okiratokat |
| dative | okiratnak | okiratoknak |
| instrumental | okirattal | okiratokkal |
| causal-final | okiratért | okiratokért |
| translative | okirattá | okiratokká |
| terminative | okiratig | okiratokig |
| essive-formal | okiratként | okiratokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | okiratban | okiratokban |
| superessive | okiraton | okiratokon |
| adessive | okiratnál | okiratoknál |
| illative | okiratba | okiratokba |
| sublative | okiratra | okiratokra |
| allative | okirathoz | okiratokhoz |
| elative | okiratból | okiratokból |
| delative | okiratról | okiratokról |
| ablative | okirattól | okiratoktól |
| non-attributive possessive – singular |
okiraté | okiratoké |
| non-attributive possessive – plural |
okiratéi | okiratokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | okiratom | okirataim |
| 2nd person sing. | okiratod | okirataid |
| 3rd person sing. | okirata | okiratai |
| 1st person plural | okiratunk | okirataink |
| 2nd person plural | okiratotok | okirataitok |
| 3rd person plural | okiratuk | okirataik |
Derived terms
Compound words
- közokirat
- magánokirat
- okirat-hamisítás
- okiratilleték
- okiratmásodlat
Expressions
Further reading
- okirat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.