omleiden

Dutch

Etymology

From om +‎ leiden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔm.lɛi̯.də(n)/
  • Audio:(file)

Verb

omleiden

  1. to detour, to lead around, to send on a detour

Conjugation

Conjugation of omleiden (weak, separable)
infinitive omleiden
past singular leidde om
past participle omgeleid
infinitive omleiden
gerund omleiden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular leid om leidde om omleid omleidde
2nd person sing. (jij) leidt om, leid om2 leidde om omleidt omleidde
2nd person sing. (u) leidt om leidde om omleidt omleidde
2nd person sing. (gij) leidt om leidde om omleidt omleidde
3rd person singular leidt om leidde om omleidt omleidde
plural leiden om leidden om omleiden omleidden
subjunctive sing.1 leide om leidde om omleide omleidde
subjunctive plur.1 leiden om leidden om omleiden omleidden
imperative sing. leid om
imperative plur.1 leidt om
participles omleidend omgeleid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.