omslaan

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ommeslaen. Equivalent to om +‎ slaan.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔm.slaːn/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: om‧slaan

Verb

omslaan

  1. (transitive) to turn over
    Zij sloeg de bladzijde om.
    She turned the page.
  2. (intransitive) to turn, to change direction or disposition
    Het weer zal snel omslaan.
    The weather will change quickly.
  3. (transitive) to knock over
  4. (intransitive) to turn over, to be knocked over, to flip
    De boot sloeg om en alle opvarenden verdronken.
    The boat capsized and everyone on board drowned.

Conjugation

Conjugation of omslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive omslaan
past singular sloeg om
past participle omgeslagen
infinitive omslaan
gerund omslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla om sloeg om omsla omsloeg
2nd person sing. (jij) slaat om, sla om2 sloeg om omslaat omsloeg
2nd person sing. (u) slaat om sloeg om omslaat omsloeg
2nd person sing. (gij) slaat om sloegt om omslaat omsloegt
3rd person singular slaat om sloeg om omslaat omsloeg
plural slaan om sloegen om omslaan omsloegen
subjunctive sing.1 sla om sloege om omsla omsloege
subjunctive plur.1 slaan om sloegen om omslaan omsloegen
imperative sing. sla om
imperative plur.1 slaat om
participles omslaand omgeslagen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: omslaan

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.