onderpissen

Dutch

Etymology

From onder +‎ pissen.

Pronunciation

  • Hyphenation: on‧der‧pis‧sen

Verb

onderpissen

  1. (transitive, vulgar) to piss all over
    Synonyms: onderplassen, onderpiesen

Conjugation

Conjugation of onderpissen (weak, separable)
infinitive onderpissen
past singular piste onder
past participle ondergepist
infinitive onderpissen
gerund onderpissen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular pis onder piste onder onderpis onderpiste
2nd person sing. (jij) pist onder, pis onder2 piste onder onderpist onderpiste
2nd person sing. (u) pist onder piste onder onderpist onderpiste
2nd person sing. (gij) pist onder piste onder onderpist onderpiste
3rd person singular pist onder piste onder onderpist onderpiste
plural pissen onder pisten onder onderpissen onderpisten
subjunctive sing.1 pisse onder piste onder onderpisse onderpiste
subjunctive plur.1 pissen onder pisten onder onderpissen onderpisten
imperative sing. pis onder
imperative plur.1 pist onder
participles onderpissend ondergepist
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.