onderschrijven

Dutch

Etymology

From onder- +‎ schrijven.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔndərˈsxrɛi̯və(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛi̯vən

Verb

onderschrijven

  1. to affirm, to support (a point of view, argument, etc)

Conjugation

Conjugation of onderschrijven (strong class 1, prefixed)
infinitive onderschrijven
past singular onderschreef
past participle onderschreven
infinitive onderschrijven
gerund onderschrijven n
present tense past tense
1st person singular onderschrijf onderschreef
2nd person sing. (jij) onderschrijft, onderschrijf2 onderschreef
2nd person sing. (u) onderschrijft onderschreef
2nd person sing. (gij) onderschrijft onderschreeft
3rd person singular onderschrijft onderschreef
plural onderschrijven onderschreven
subjunctive sing.1 onderschrijve onderschreve
subjunctive plur.1 onderschrijven onderschreven
imperative sing. onderschrijf
imperative plur.1 onderschrijft
participles onderschrijvend onderschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.