onderspuiten

Dutch

Etymology

From onder +‎ spuiten.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧spui‧ten

Verb

onderspuiten

  1. (transitive) to spout all over, to cover by spouting

Conjugation

Conjugation of onderspuiten (strong class 2b, separable)
infinitive onderspuiten
past singular spoot onder
past participle ondergespoten
infinitive onderspuiten
gerund onderspuiten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular spuit onder spoot onder onderspuit onderspoot
2nd person sing. (jij) spuit onder spoot onder onderspuit onderspoot
2nd person sing. (u) spuit onder spoot onder onderspuit onderspoot
2nd person sing. (gij) spuit onder spoot onder onderspuit onderspoot
3rd person singular spuit onder spoot onder onderspuit onderspoot
plural spuiten onder spoten onder onderspuiten onderspoten
subjunctive sing.1 spuite onder spote onder onderspuite onderspote
subjunctive plur.1 spuiten onder spoten onder onderspuiten onderspoten
imperative sing. spuit onder
imperative plur.1 spuit onder
participles onderspuitend ondergespoten
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.