spuiten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspœy̯tə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: spui‧ten
- Rhymes: -œy̯tən
Etymology 1
From Middle Dutch spoiten. Probably related to spuwen and/or spuien.
Verb
spuiten
Conjugation
| Conjugation of spuiten (strong class 2b) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | spuiten | |||
| past singular | spoot | |||
| past participle | gespoten | |||
| infinitive | spuiten | |||
| gerund | spuiten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | spuit | spoot | ||
| 2nd person sing. (jij) | spuit | spoot | ||
| 2nd person sing. (u) | spuit | spoot | ||
| 2nd person sing. (gij) | spuit | spoot | ||
| 3rd person singular | spuit | spoot | ||
| plural | spuiten | spoten | ||
| subjunctive sing.1 | spuite | spote | ||
| subjunctive plur.1 | spuiten | spoten | ||
| imperative sing. | spuit | |||
| imperative plur.1 | spuit | |||
| participles | spuitend | gespoten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanspuiten
- afspuiten
- bespuiten
- bijeenspuiten
- binnenspuiten
- doodspuiten
- doorspuiten
- heenspuiten
- herspuiten
- inspuiten
- leegspuiten
- losspuiten
- naspuiten
- natspuiten
- neerspuiten
- omhoogspuiten
- omspuiten
- onderspuiten
- opspuiten
- overspuiten
- platspuiten
- rondspuiten
- samenspuiten
- schoonspuiten
- stukspuiten
- toespuiten
- uitspuiten
- verspuiten
- volspuiten
- voorspuiten
- voortspuiten
- warmspuiten
- wegspuiten
Descendants
- Afrikaans: spuit
- Berbice Creole Dutch: spoiti
- → Papiamentu: spùit, spuit
- → Sranan Tongo: spoiti
- → Saramaccan: sipóíti
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
spuiten
- plural of spuit
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “spuiten”, in Etymologiebank, Meertens Institute