onderverdelen

Dutch

Etymology

From onder +‎ verdelen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

onderverdelen

  1. to subdivide

Conjugation

Conjugation of onderverdelen (weak, separable)
infinitive onderverdelen
past singular verdeelde onder
past participle ondergeverdeeld
infinitive onderverdelen
gerund onderverdelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular verdeel onder verdeelde onder onderverdeel onderverdeelde
2nd person sing. (jij) verdeelt onder, verdeel onder2 verdeelde onder onderverdeelt onderverdeelde
2nd person sing. (u) verdeelt onder verdeelde onder onderverdeelt onderverdeelde
2nd person sing. (gij) verdeelt onder verdeelde onder onderverdeelt onderverdeelde
3rd person singular verdeelt onder verdeelde onder onderverdeelt onderverdeelde
plural verdelen onder verdeelden onder onderverdelen onderverdeelden
subjunctive sing.1 verdele onder verdeelde onder onderverdele onderverdeelde
subjunctive plur.1 verdelen onder verdeelden onder onderverdelen onderverdeelden
imperative sing. verdeel onder
imperative plur.1 verdeelt onder
participles onderverdelend ondergeverdeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.