opkikkeren

Dutch

Etymology

From op +‎ kikkeren.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

opkikkeren

  1. (transitive) to cheer up
    Synonyms: opbeuren, opvrolijken

Conjugation

Conjugation of opkikkeren (weak, separable)
infinitive opkikkeren
past singular kikkerde op
past participle opgekikkerd
infinitive opkikkeren
gerund opkikkeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kikker op kikkerde op opkikker opkikkerde
2nd person sing. (jij) kikkert op, kikker op2 kikkerde op opkikkert opkikkerde
2nd person sing. (u) kikkert op kikkerde op opkikkert opkikkerde
2nd person sing. (gij) kikkert op kikkerde op opkikkert opkikkerde
3rd person singular kikkert op kikkerde op opkikkert opkikkerde
plural kikkeren op kikkerden op opkikkeren opkikkerden
subjunctive sing.1 kikkere op kikkerde op opkikkere opkikkerde
subjunctive plur.1 kikkeren op kikkerden op opkikkeren opkikkerden
imperative sing. kikker op
imperative plur.1 kikkert op
participles opkikkerend opgekikkerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.