opvatten
Dutch
Etymology
From op (“up”) + vatten (“to seize, grasp”). Compare German auffassen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔpˌfɑtə(n)/
Audio: (file)
Verb
opvatten
Conjugation
| Conjugation of opvatten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opvatten | |||
| past singular | vatte op | |||
| past participle | opgevat | |||
| infinitive | opvatten | |||
| gerund | opvatten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vat op | vatte op | opvat | opvatte |
| 2nd person sing. (jij) | vat op | vatte op | opvat | opvatte |
| 2nd person sing. (u) | vat op | vatte op | opvat | opvatte |
| 2nd person sing. (gij) | vat op | vatte op | opvat | opvatte |
| 3rd person singular | vat op | vatte op | opvat | opvatte |
| plural | vatten op | vatten op | opvatten | opvatten |
| subjunctive sing.1 | vatte op | vatte op | opvatte | opvatte |
| subjunctive plur.1 | vatten op | vatten op | opvatten | opvatten |
| imperative sing. | vat op | |||
| imperative plur.1 | vat op | |||
| participles | opvattend | opgevat | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
Descendants
- Negerhollands: vat op