opvetten

Dutch

Etymology

From vet (“fat”) +‎ op- -en.

Verb

opvetten

  1. (transitive, intransitive) to fatten up
    Antonym: afslanken

Conjugation

Conjugation of opvetten (weak, separable)
infinitive opvetten
past singular vette op
past participle opgevet
infinitive opvetten
gerund opvetten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vet op vette op opvet opvette
2nd person sing. (jij) vet op vette op opvet opvette
2nd person sing. (u) vet op vette op opvet opvette
2nd person sing. (gij) vet op vette op opvet opvette
3rd person singular vet op vette op opvet opvette
plural vetten op vetten op opvetten opvetten
subjunctive sing.1 vette op vette op opvette opvette
subjunctive plur.1 vetten op vetten op opvetten opvetten
imperative sing. vet op
imperative plur.1 vet op
participles opvettend opgevet
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.