opvragen

Dutch

Etymology

From op +‎ vragen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpˌvraː.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧vra‧gen

Verb

opvragen

  1. to request, to claim
    Toen de behandeling niet goed verlopen was vroeg de ontevreden patiënt zijn medisch dossier op.
    When the treatment did not go well, the dissatisfied patient requested his medical file.

Conjugation

Conjugation of opvragen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive opvragen
past singular vroeg op
past participle opgevraagd
infinitive opvragen
gerund opvragen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vraag op vroeg op opvraag opvroeg
2nd person sing. (jij) vraagt op, vraag op2 vroeg op opvraagt opvroeg
2nd person sing. (u) vraagt op vroeg op opvraagt opvroeg
2nd person sing. (gij) vraagt op vroegt op opvraagt opvroegt
3rd person singular vraagt op vroeg op opvraagt opvroeg
plural vragen op vroegen op opvragen opvroegen
subjunctive sing.1 vrage op vroege op opvrage opvroege
subjunctive plur.1 vragen op vroegen op opvragen opvroegen
imperative sing. vraag op
imperative plur.1 vraagt op
participles opvragend opgevraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

  • vragen op
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.