opzwellen

Dutch

Etymology

From op +‎ zwellen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

opzwellen

  1. to swell

Conjugation

Conjugation of opzwellen (strong class 3b, separable)
infinitive opzwellen
past singular zwol op
past participle opgezwollen
infinitive opzwellen
gerund opzwellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zwel op zwol op opzwel opzwol
2nd person sing. (jij) zwelt op, zwel op2 zwol op opzwelt opzwol
2nd person sing. (u) zwelt op zwol op opzwelt opzwol
2nd person sing. (gij) zwelt op zwolt op opzwelt opzwolt
3rd person singular zwelt op zwol op opzwelt opzwol
plural zwellen op zwollen op opzwellen opzwollen
subjunctive sing.1 zwelle op zwolle op opzwelle opzwolle
subjunctive plur.1 zwellen op zwollen op opzwellen opzwollen
imperative sing. zwel op
imperative plur.1 zwelt op
participles opzwellend opgezwollen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

See also

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.