označit

Czech

Etymology

From o- +‎ značit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈoznat͡ʃɪt]
  • Audio:(file)

Verb

označit pf (imperfective označovat)

  1. to mark, label, tag
  2. to mark, highlight
  3. to brand, classify

Conjugation

Conjugation of označit
infinitive označit, označiti active adjective označivší


verbal noun označení passive adjective označený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person označím označíme — označme
2nd person označíš označíte označ označte
3rd person označí označí — —

The verb označit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate označil označili označen označeni
masculine inanimate označily označeny
feminine označila označena
neuter označilo označila označeno označena
transgressives present past
masculine singular — označiv
feminine + neuter singular — označivši
plural — označivše

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.