Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *značiti.
Pronunciation
Verb
značit impf (perfective označit)
- to mark
- to mean
Conjugation
Conjugation of značit
| infinitive
|
značit, značiti
|
active adjective
|
značící
|
| verbal noun
|
značení
|
passive adjective
|
značený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
značím |
značíme |
— |
značme
|
| 2nd person
|
značíš |
značíte |
znač |
značte
|
| 3rd person
|
značí |
značí |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive značit.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
značil |
značili |
značen |
značeni
|
| masculine inanimate
|
značily |
značeny
|
| feminine
|
značila |
značena
|
| neuter
|
značilo |
značila |
značeno |
značena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
znače |
—
|
| feminine + neuter singular
|
značíc |
—
|
| plural
|
značíce |
—
|
|
Further reading