pažinti
Lithuanian
Etymology
From pa- + žinti, the latter related to žinoti (“to know”). Cognate with Proto-Slavic *poznati (“to recognize, to know up”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [pɐˈʑɪntɪ]
Verb
paži̇̀nti (third-person present tense pažį̇́sta, third-person past tense paži̇̀no)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | pažį̇́stu | pažį̇́sti | pažį̇́sta | pažį̇́stame, pažį̇́stam |
pažį̇́state, pažį̇́stat |
pažį̇́sta | |
| past | pažinaũ | pažinai̇̃ | paži̇̀no | paži̇̀nome, paži̇̀nom |
paži̇̀note, paži̇̀not |
paži̇̀no | ||
| past frequentative | paži̇̀ndavau | paži̇̀ndavai | paži̇̀ndavo | paži̇̀ndavome, paži̇̀ndavom |
paži̇̀ndavote, paži̇̀ndavot |
paži̇̀ndavo | ||
| future | paži̇̀nsiu | paži̇̀nsi | pažiñs | paži̇̀nsime, paži̇̀nsim |
paži̇̀nsite, paži̇̀nsit |
paži̇̀ns | ||
| subjunctive | paži̇̀nčiau | paži̇̀ntum | paži̇̀ntų | paži̇̀ntumėme, paži̇̀ntumėm, paži̇̀ntume |
paži̇̀ntumėte, paži̇̀ntumėt |
paži̇̀ntų | ||
| imperative | — | paži̇̀nk, paži̇̀nki |
tepažį̇́sta | paži̇̀nkime, paži̇̀nkim |
paži̇̀nkite, paži̇̀nkit |
tepažį̇́sta | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- susipažinti (“to make the acquaintaince of”)
- tebepažinti
References
- ^ Derksen, Rick (2015) Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 347