panik

See also: Panik and pánik

Danish

Etymology

Either from English panic or from French panique, from Latin panicus, from Ancient Greek πανικός (panikós, pertaining to Pan).

Noun

panik c (singular definite panikken, not used in plural form)

  1. panic (overpowering fright)

Verb

panik

  1. imperative of panikke

Greenlandic

Etymology

From Proto-Inuit *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ.

Pronunciation

  • (Nuuk) IPA(key): /panik/, [pə.nɪk]

Noun

panik (plural paniit)

  1. daughter
    • 1992, “Meeqqakka”, in Atuagagdliutit/Grønlandsposten:
      Nuliaralu siullermik ernertaarpugut, ukiut marluk qaangiummata panmissaarluta,[sic – meaning panissaarluta] sulilu ukiut marluk qaangiuteqqimmata panissaaqqilluta.
      My wife and I first had a son, two years later a daughter, and another two years after that, another daughter.

Declension

Declension of panik
case singular plural
absolutive panik paniit
ergative paniup
allative panimmut paninnut
ablative panimmit paninnit
prolative panikkut panitsigut
locative panimmi paninni
instrumental panimmik paninnik
equative panittut

References

Maranao

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *panahik, compare Higaonon paminahik.

Verb

panik

  1. to climb, to go up

Tagalog

Etymology 1

Borrowed from English panic, from Middle French panique, from Ancient Greek πανικός (panikós, pertaining to Pan).

Pronunciation

  • (Standard Tagalog) IPA(key): /ˈpanik/ [ˈpaː.n̪ɪk̚]
  • Rhymes: -anik
  • Syllabification: pa‧nik

Noun

panik (Baybayin spelling ᜉᜈᜒᜃ᜔)

  1. panic (overwhelming fear or fright; an instance of this)

Etymology 2

Pronunciation

  • (Standard Tagalog) IPA(key): /paˈnik/ [pɐˈn̪ɪk̚]
  • Rhymes: -ik
  • Syllabification: pa‧nik

Noun

paník (Baybayin spelling ᜉᜈᜒᜃ᜔)

  1. alternative form of panhik

Further reading

  • panik”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پانیك (panik), from French panique.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /paˈnic/
  • Hyphenation: pa‧nik
  • Audio:(file)

Noun

panik (definite accusative paniği, plural panikler)

  1. panic
    Synonym: ürkü

Declension

Declension of panik
singular plural
nominative panik panikler
definite accusative paniği panikleri
dative paniğe paniklere
locative panikte paniklerde
ablative panikten paniklerden
genitive paniğin paniklerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular paniğim paniklerim
2nd singular paniğin paniklerin
3rd singular paniği panikleri
1st plural paniğimiz paniklerimiz
2nd plural paniğiniz panikleriniz
3rd plural panikleri panikleri
definite accusative
singular plural
1st singular paniğimi paniklerimi
2nd singular paniğini paniklerini
3rd singular paniğini paniklerini
1st plural paniğimizi paniklerimizi
2nd plural paniğinizi paniklerinizi
3rd plural paniklerini paniklerini
dative
singular plural
1st singular paniğime paniklerime
2nd singular paniğine paniklerine
3rd singular paniğine paniklerine
1st plural paniğimize paniklerimize
2nd plural paniğinize paniklerinize
3rd plural paniklerine paniklerine
locative
singular plural
1st singular paniğimde paniklerimde
2nd singular paniğinde paniklerinde
3rd singular paniğinde paniklerinde
1st plural paniğimizde paniklerimizde
2nd plural paniğinizde paniklerinizde
3rd plural paniklerinde paniklerinde
ablative
singular plural
1st singular paniğimden paniklerimden
2nd singular paniğinden paniklerinden
3rd singular paniğinden paniklerinden
1st plural paniğimizden paniklerimizden
2nd plural paniğinizden paniklerinizden
3rd plural paniklerinden paniklerinden
genitive
singular plural
1st singular paniğimin paniklerimin
2nd singular paniğinin paniklerinin
3rd singular paniğinin paniklerinin
1st plural paniğimizin paniklerimizin
2nd plural paniğinizin paniklerinizin
3rd plural paniklerinin paniklerinin

Derived terms

Adjective

panik

  1. (informal) panicky
    Synonym: panikli

Declension

Predicative forms of panik
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) paniğim panik miyim?
sen (you are) paniksin panik misin?
o (he/she/it is) panik / paniktir panik mi?
biz (we are) paniğiz panik miyiz?
siz (you are) paniksiniz panik misiniz?
onlar (they are) panik(ler) panik(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) paniktim panik miydim?
sen (you were) paniktin panik miydin?
o (he/she/it was) panikti panik miydi?
biz (we were) paniktik panik miydik?
siz (you were) paniktiniz panik miydiniz?
onlar (they were) paniktiler panik miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) panikmişim panik miymişim?
sen (you were) panikmişsin panik miymişsin?
o (he/she/it was) panikmiş panik miymiş?
biz (we were) panikmişiz panik miymişiz?
siz (you were) panikmişsiniz panik miymişsiniz?
onlar (they were) panikmişler panik miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) paniksem panik miysem?
sen (if you) paniksen panik miysen?
o (if he/she/it) panikse panik miyse?
biz (if we) paniksek panik miysek?
siz (if you) panikseniz panik miyseniz?
onlar (if they) panikseler panik miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “panik”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

Yup'ik

Etymology

From Proto-Yupik *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ. Compare Greenlandic panik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpa.nik/, [ˈpanik]
  • Hyphenation: pa‧nik

Noun

panik

  1. daughter

Declension

References

  • Steven A. Jacobson (2012) “panik”, in Yup'ik Eskimo Dictionary (Volume 1), Alaska Native Language Center, →ISBN