parasiteren

Dutch

Alternative forms

  • parasiteeren (archaic)

Etymology

From parasiet +‎ -eren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌpaː.raː.siˈteː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: pa‧ra‧si‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

parasiteren

  1. (intransitive, transitive) to parasitise

Conjugation

Conjugation of parasiteren (weak)
infinitive parasiteren
past singular parasiteerde
past participle geparasiteerd
infinitive parasiteren
gerund parasiteren n
present tense past tense
1st person singular parasiteer parasiteerde
2nd person sing. (jij) parasiteert, parasiteer2 parasiteerde
2nd person sing. (u) parasiteert parasiteerde
2nd person sing. (gij) parasiteert parasiteerde
3rd person singular parasiteert parasiteerde
plural parasiteren parasiteerden
subjunctive sing.1 parasitere parasiteerde
subjunctive plur.1 parasiteren parasiteerden
imperative sing. parasiteer
imperative plur.1 parasiteert
participles parasiterend geparasiteerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.