pecjâ

Friulian

Alternative forms

Etymology

From Latin peccāre.

Verb

pecjâ

  1. to sin

Conjugation

This is a regular -â verb, along with verbs like amâ.

Conjugation of pecjâ (first conjugation)
infinitive pecjâ
gerund pecjânt
past participle singular plural
masculine pecjât pecjâts
feminine pecjâde pecjâdis
person singular plural
first second third first second third
indicative jo tu lui/jê nô vô lôr
present o pecji tu pecjis al/e pecje o pecjìn o pecjais a pecjin
imperfect o pecjavi tu pecjavis al/e pecjave o pecjavin o pecjavis a pecjavin
simple past o pecjai tu pecjaris al/e pecjà o pecjarin o pecjaris a pecjarin
future o pecjarai tu pecjarâs al/e pecjarà o pecjarìn o pecjarês a pecjaran
conditional o pecjarès tu pecjaressis al/e pecjarès o pecjaressin o pecjaressis a pecjaressin
subjunctive jo tu lui/jê nô vô lôr
present o pecji tu pecjis al/e pecji o pecjìn o pecjais a pecjin
imperfect o pecjàs tu pecjassis al/e pecjàs o pecjassin o pecjassis a pecjassin
imperative – tu – nô vô –
– pecje – pecjìn pecjait –

Derived terms

  • strapecjâ
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.