pineum

Latin

Etymology

From pīneus < pīnum.

Noun

pīneum n (genitive pīneī); second declension

  1. pine cone

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative pīneum pīnea
genitive pīneī pīneōrum
dative pīneō pīneīs
accusative pīneum pīnea
ablative pīneō pīneīs
vocative pīneum pīnea

Descendants

  • Sicilian: pignu

Adjective

pīneum

  1. inflection of pīneus:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular