pobiec

Polish

Etymology

From po- +‎ biec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.bjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔbjɛt͡s
  • Syllabification: po‧biec

Verb

pobiec pf

  1. (intransitive) to run forward
  2. (intransitive, colloquial) to nip, to dash (make a quick journey)
  3. (intransitive, literary, of thoughts, glances, etc.) to turn, to wander

Conjugation

Conjugation of pobiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pobiec
future tense 1st pobiegnę pobiegniemy
2nd pobiegniesz pobiegniecie
3rd pobiegnie pobiegną
impersonal pobiegnie się
past tense 1st pobiegłem,
-(e)m pobiegł 		pobiegłam,
-(e)m pobiegła 		pobiegłom,
-(e)m pobiegło 		pobiegliśmy,
-(e)śmy pobiegli 		pobiegłyśmy,
-(e)śmy pobiegły
2nd pobiegłeś,
-(e)ś pobiegł 		pobiegłaś,
-(e)ś pobiegła 		pobiegłoś,
-(e)ś pobiegło 		pobiegliście,
-(e)ście pobiegli 		pobiegłyście,
-(e)ście pobiegły
3rd pobiegł pobiegła pobiegło pobiegli pobiegły
impersonal pobiegnięto
conditional 1st pobiegłbym,
bym pobiegł 		pobiegłabym,
bym pobiegła 		pobiegłobym,
bym pobiegło 		pobieglibyśmy,
byśmy pobiegli 		pobiegłybyśmy,
byśmy pobiegły
2nd pobiegłbyś,
byś pobiegł 		pobiegłabyś,
byś pobiegła 		pobiegłobyś,
byś pobiegło 		pobieglibyście,
byście pobiegli 		pobiegłybyście,
byście pobiegły
3rd pobiegłby,
by pobiegł 		pobiegłaby,
by pobiegła 		pobiegłoby,
by pobiegło 		pobiegliby,
by pobiegli 		pobiegłyby,
by pobiegły
impersonal pobiegnięto by
imperative 1st niech pobiegnę pobiegnijmy
2nd pobiegnij pobiegnijcie
3rd niech pobiegnie niech pobiegną
anterior adverbial participle pobiegłszy
verbal noun pobiegnięcie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

  • pobiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.