pojedynek

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish pojedzinek. By surface analysis, univerbation of po jedynemu + -ek.[1][2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pɔ.jɛˈdɘ.nɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘnɛk
  • Syllabification: po‧je‧dy‧nek

Noun

pojedynek m inan (related adjective pojedynkowy)

  1. duel (arranged, regular combat between two private persons, often over a matter of honor) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  2. (historical) duel (battle between two knights)
    Synonym: harce
  3. (by extension) duel (battle or struggle between two contending persons, forces, groups or ideas) [with z (+ instrumental) ‘with whom’], [with o (+ accusative) ‘over what’], [with na (+ accusative) ‘for what’], [with między or pomiędzy (+ instrumental) ‘between whom’]
  4. an old boar not in heat living away from its herd
    Synonym: odyniec
  5. (sports) clash (game between two sides)
  6. (obsolete) a peasant doing serfdom with one horse
  7. (Middle Polish) medium-sized lump of salt
  8. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. headband
      • 1549, I. Kwilecka, editor, Brulion przekładu pierwszych trzech ksiąg Biblii pióra Tomasza ze Zbrudzewa, published 1971-1995, page Cant 4/3:
        Sicut vitta coccinea labia tua/ yako thoczenica Vel. yedvabnica: poyedzynek: Theſzmija [lege: taśma]: ranthvek: podvyka czyrvona
        [Sicut vitta coccinea labia tua/ jako toczenica Vel. jedwabnica: pojedzynek: Taśma: rantwek: podwyka czyrwona]

Declension

Derived terms

adverbs
  • pojedynkiem
verbs

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “pojedynczy”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pojedynek”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading