praefoco

Latin

Alternative forms

  • praefūcō

Etymology

From prae- +‎ fōc- (“throat”) +‎ -ō (verb-forming suffix).

Pronunciation

Verb

praefōcō (present infinitive praefōcāre, perfect active praefōcāvī, supine praefōcātum); first conjugation

  1. (transitive) to choke, suffocate
  2. (transitive) to block, obstruct
  3. (passive voice) to be choking

Conjugation

   Conjugation of praefōcō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praefōcō praefōcās praefōcat praefōcāmus praefōcātis praefōcant
imperfect praefōcābam praefōcābās praefōcābat praefōcābāmus praefōcābātis praefōcābant
future praefōcābō praefōcābis praefōcābit praefōcābimus praefōcābitis praefōcābunt
perfect praefōcāvī praefōcāvistī praefōcāvit praefōcāvimus praefōcāvistis praefōcāvērunt,
praefōcāvēre
pluperfect praefōcāveram praefōcāverās praefōcāverat praefōcāverāmus praefōcāverātis praefōcāverant
future perfect praefōcāverō praefōcāveris praefōcāverit praefōcāverimus praefōcāveritis praefōcāverint
passive present praefōcor praefōcāris,
praefōcāre 		praefōcātur praefōcāmur praefōcāminī praefōcantur
imperfect praefōcābar praefōcābāris,
praefōcābāre 		praefōcābātur praefōcābāmur praefōcābāminī praefōcābantur
future praefōcābor praefōcāberis,
praefōcābere 		praefōcābitur praefōcābimur praefōcābiminī praefōcābuntur
perfect praefōcātus + present active indicative of sum
pluperfect praefōcātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praefōcātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praefōcem praefōcēs praefōcet praefōcēmus praefōcētis praefōcent
imperfect praefōcārem praefōcārēs praefōcāret praefōcārēmus praefōcārētis praefōcārent
perfect praefōcāverim praefōcāverīs praefōcāverit praefōcāverīmus praefōcāverītis praefōcāverint
pluperfect praefōcāvissem praefōcāvissēs praefōcāvisset praefōcāvissēmus praefōcāvissētis praefōcāvissent
passive present praefōcer praefōcēris,
praefōcēre 		praefōcētur praefōcēmur praefōcēminī praefōcentur
imperfect praefōcārer praefōcārēris,
praefōcārēre 		praefōcārētur praefōcārēmur praefōcārēminī praefōcārentur
perfect praefōcātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praefōcātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praefōcā — — praefōcāte —
future — praefōcātō praefōcātō — praefōcātōte praefōcantō
passive present — praefōcāre — — praefōcāminī —
future — praefōcātor praefōcātor — — praefōcantor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present praefōcāre praefōcārī praefōcāns —
future praefōcātūrum esse praefōcātum īrī praefōcātūrus praefōcandus
perfect praefōcāvisse praefōcātum esse — praefōcātus
future perfect — praefōcātum fore — —
perfect potential praefōcātūrum fuisse — — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praefōcandī praefōcandō praefōcandum praefōcandō praefōcātum praefōcātū

Synonyms

References

  • “praefoco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • “praefoco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praefoco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.