praemonitorius

Latin

Etymology

praemoni(tus) (forewarned, predicted) +‎ -tōrius (-ory”, “pertaining to)

Pronunciation

Adjective

praemonitōrius (feminine praemonitōria, neuter praemonitōrium); first/second-declension adjective

  1. (Ecclesiastical Latin) that gives previous warning; premonitory

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praemonitōrius praemonitōria praemonitōrium praemonitōriī praemonitōriae praemonitōria
genitive praemonitōriī praemonitōriae praemonitōriī praemonitōriōrum praemonitōriārum praemonitōriōrum
dative praemonitōriō praemonitōriae praemonitōriō praemonitōriīs
accusative praemonitōrium praemonitōriam praemonitōrium praemonitōriōs praemonitōriās praemonitōria
ablative praemonitōriō praemonitōriā praemonitōriō praemonitōriīs
vocative praemonitōrie praemonitōria praemonitōrium praemonitōriī praemonitōriae praemonitōria

Descendants

  • English: premonitory
  • Italian: premonitorio

References