praestino
Latin
Etymology
From prae- + *stanō, the latter an unattested verb from Proto-Italic *stanō, from Proto-Indo-European *stnéh₂ti ~ stn̥h₂énti. Related to stō. Compare obstinō and dēstinō from the same stem.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈprae̯s.tɪ.nɔ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈprɛs.t̪i.no]
Verb
praestinō (present infinitive praestināre, perfect active praestināvī, supine praestinātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of praestinō (first conjugation)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | praestinō | praestinās | praestinat | praestināmus | praestinātis | praestinant | ||||||
imperfect | praestinābam | praestinābās | praestinābat | praestinābāmus | praestinābātis | praestinābant | |||||||
future | praestinābō | praestinābis | praestinābit | praestinābimus | praestinābitis | praestinābunt | |||||||
perfect | praestināvī | praestināvistī | praestināvit | praestināvimus | praestināvistis | praestināvērunt, praestināvēre | |||||||
pluperfect | praestināveram | praestināverās | praestināverat | praestināverāmus | praestināverātis | praestināverant | |||||||
future perfect | praestināverō | praestināveris | praestināverit | praestināverimus | praestināveritis | praestināverint | |||||||
passive | present | praestinor | praestināris, praestināre |
praestinātur | praestināmur | praestināminī | praestinantur | ||||||
imperfect | praestinābar | praestinābāris, praestinābāre |
praestinābātur | praestinābāmur | praestinābāminī | praestinābantur | |||||||
future | praestinābor | praestināberis, praestinābere |
praestinābitur | praestinābimur | praestinābiminī | praestinābuntur | |||||||
perfect | praestinātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
pluperfect | praestinātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
future perfect | praestinātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | praestinem | praestinēs | praestinet | praestinēmus | praestinētis | praestinent | ||||||
imperfect | praestinārem | praestinārēs | praestināret | praestinārēmus | praestinārētis | praestinārent | |||||||
perfect | praestināverim | praestināverīs | praestināverit | praestināverīmus | praestināverītis | praestināverint | |||||||
pluperfect | praestināvissem | praestināvissēs | praestināvisset | praestināvissēmus | praestināvissētis | praestināvissent | |||||||
passive | present | praestiner | praestinēris, praestinēre |
praestinētur | praestinēmur | praestinēminī | praestinentur | ||||||
imperfect | praestinārer | praestinārēris, praestinārēre |
praestinārētur | praestinārēmur | praestinārēminī | praestinārentur | |||||||
perfect | praestinātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
pluperfect | praestinātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | praestinā | — | — | praestināte | — | ||||||
future | — | praestinātō | praestinātō | — | praestinātōte | praestinantō | |||||||
passive | present | — | praestināre | — | — | praestināminī | — | ||||||
future | — | praestinātor | praestinātor | — | — | praestinantor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | praestināre | praestinārī | praestināns | — | |||||||||
future | praestinātūrum esse | praestinātum īrī | praestinātūrus | praestinandus | |||||||||
perfect | praestināvisse | praestinātum esse | — | praestinātus | |||||||||
future perfect | — | praestinātum fore | — | — | |||||||||
perfect potential | praestinātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
praestinandī | praestinandō | praestinandum | praestinandō | praestinātum | praestinātū |
References
- praestino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “praestino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press