prožít

Czech

Etymology

From pro- +‎ žít.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈproʒiːt]

Verb

prožít pf (imperfective prožívat)

  1. to spend, to pass
  2. to experience

Conjugation

Conjugation of prožít
infinitive prožít, prožíti active adjective prožijící


verbal noun passive adjective
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person prožiji,
prožiju (coll.)
prožijeme prožijme
2nd person prožiješ prožijete prožij prožijte
3rd person prožije prožijí,
prožijou (coll.)

The verb prožít does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate prožil prožili prožit prožiti
masculine inanimate prožily prožity
feminine prožila prožita
neuter prožilo prožila prožito prožita
transgressives present past
masculine singular prožije
feminine + neuter singular prožijíc
plural prožijíce

Further reading