pruut
Estonian
Etymology
From Middle Low German brūt, ultimately from Proto-Germanic *brūdiz.
Noun
pruut (genitive pruudi, partitive pruuti)
Declension
| Declension of pruut (ÕS type 22e/riik, t-d gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | pruut | pruudid | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | pruudi | ||
| genitive | pruutide | ||
| partitive | pruuti | pruute pruutisid | |
| illative | pruuti pruudisse |
pruutidesse pruudesse | |
| inessive | pruudis | pruutides pruudes | |
| elative | pruudist | pruutidest pruudest | |
| allative | pruudile | pruutidele pruudele | |
| adessive | pruudil | pruutidel pruudel | |
| ablative | pruudilt | pruutidelt pruudelt | |
| translative | pruudiks | pruutideks pruudeks | |
| terminative | pruudini | pruutideni | |
| essive | pruudina | pruutidena | |
| abessive | pruudita | pruutideta | |
| comitative | pruudiga | pruutidega | |