przekazać

From prze- +‎ kazać. First attested in 1399.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛkaːzat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛkɒzat͡ɕʲ/

przekazać pf

1. (attested in Masovia, Greater Poland) to order, to commission
   • 1920 [1424], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume II, number 182, Zakroczym:

     [O kt]hore penødze na mø Anna zalo[wala], thy przekazala dacz Iacubowi

     [[O kt]ore pieniądze na mię Anna żało[wała], ty przekazała dać Jakubowi]

   • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 35:

     Przekazą-ly raycze... poszpolne przykazanye kv thakyey rzeczy, aby kaszdy pr[z]yszed kv *wyednyczy

     [Przekażą-li rajce... pospolne przykazanie ku takiej rzeczy, aby każdy przyszedł ku wietnicy]

2. (attested in Sieradz-Łęczyca, Lesser Poland) to give away
   • 1897 [1399], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[1], volume III, number 4434, Łęczyca Land:

     Debent cognoscere, quod si przekazal Petrus Jacussio, quod Nicolaus de Dambrowka obligaret se easdem pecunias Jacussio soluere, quas Petrus comisit Jacussio

     [Debent cognoscere, quod si przekazał Petrus Jacussio, quod Nicolaus de Dambrowka obligaret se easdem pecunias Jacussio soluere, quas Petrus comisit Jacussio]

   • 1885-2024 [1446], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume VIII, Chęciny, page 18:

     Jakom ya nye wząl Andrzegevy cabatha szylą, alle my gy wroczyl na przekazane pyenyądze

     [Jakom ja nie wziął Andrzejewi kabata siłą, ale mi ji wrocił na przekazane pieniądze]

3. (attested in Lesser Poland, law) to sentence, to judge
   • 1428, Rękopiśmienne luźne ekscerpty z ksiąg sądowych grodzkich i ziemskich, volume CCCXII, Krakow, Biecz, and Czchów, pages 350, 5:

     O przekasszan[y]e rzeczi

     O przekazanie rzeczy

   • 1856-1870 [1434], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[3], volume II, number 2552:

     Johannes... penam sex scotorum Clementi... et judicio sex scotos pro eo, quia receperunt per corulum ad judicium pro przecazane rzeczy, et corulum ipsum Johannem non juuit

     [Johannes... penam sex scotorum Clementi... et judicio sex scotos pro eo, quia receperunt per corulum ad judicium pro przekazane rzeczy, et corulum ipsum Johannem non juuit]

• Polish: przekazać
• Silesian: przekŏzać

• Boryś, Wiesław (2005) “kazać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “przekazać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• K. Nitsch, editor (1955), “przekazać”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 133
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przekazać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• przekázać (“to show”) (Podhale, Rabka-Zdrój, Podegrodzie)

Inherited from Old Polish przekazać. By surface analysis, prze- +‎ kazać.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: prze‧ka‧zać

przekazać pf (imperfective przekazywać)

1. (transitive) to transfer, to pass on, to hand over, to surrender, to give; to hand down, to bequeath (to give someone something that was previously in someone else's possession) [with dative ‘to whom’; or with instrumental ‘with what’; or with dla (+ genitive) ‘for whom’; or with do (+ genitive) ‘to whom/what’; or with na (+ accusative) ‘for what’; or with w (+ accusative) ‘into what’]
2. (transitive) to convey, to pass on, to communicate (to give someone some piece of information) [with dative ‘to whom’; or with instrumental ‘with what’; or with dla (+ genitive) ‘for whom’]

   Synonym: zaaplikować

3. (transitive) to transmit, to convey, to communicate (to send a signal to some device or organ) [with z (+ genitive) ‘from what’; or with do (+ genitive) ‘to what’; or with na (+ accusative) ‘for what’]
4. (transitive) to transfer; to hand over (to deposit money into a account via a post office or bank) [with dative ‘to whom’; or with instrumental ‘with what’; or with na (+ accusative) ‘for what’]
5. (transitive, Middle Polish, law) to judge, to sentence, to convict

• przekazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekazać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przekazać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przekazać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przekazać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przekazać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 105
• Jan Karłowicz (1906) “przekazać”, in Jan Łoś, editors, Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects] (in Polish), volume 4: P, Kraków: Akademia Umiejętności, page 375
• przekazać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego