przyjaźń
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *prijaznь. By surface analysis, przyjać + -źń.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɘ.jaʑɲ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘjaʑɲ
- Syllabification: przy‧jaźń
Noun
przyjaźń f
- friendship (condition of being friends)
- amity
Declension
Declension of przyjaźń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przyjaźń | przyjaźnie |
| genitive | przyjaźni | przyjaźni |
| dative | przyjaźni | przyjaźniom |
| accusative | przyjaźń | przyjaźnie |
| instrumental | przyjaźnią | przyjaźniami |
| locative | przyjaźni | przyjaźniach |
| vocative | przyjaźni | przyjaźnie |
Related terms
adjective
noun
verb
Further reading
- przyjaźń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyjaźń in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “przyjaźń”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN