przykładnik
Polish
Etymology
From przykład + -nik. First attested in 1522.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɘˈkwad.ɲik/
- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈkɫad.ɲik/, (17th–18th c.) /pʂɨˈkɫad.ɲik/
- Rhymes: -adɲik
- Syllabification: przy‧kład‧nik
Noun
przykładnik m inan
Declension
Declension of przykładnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przykładnik | przykładniki |
| genitive | przykładnika | przykładników |
| dative | przykładnikowi | przykładnikom |
| accusative | przykładnik | przykładniki |
| instrumental | przykładnikiem | przykładnikami |
| locative | przykładniku | przykładnikach |
| vocative | przykładniku | przykładniki |
Noun
przykładnik m animacy unattested
Declension
Attested forms of *przykładnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | — |
| genitive | — | — |
| dative | — | — |
| accusative | — | — |
| instrumental | — | — |
| locative | — | — |
| vocative | przykładniku | — |
Related terms
adjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przykładać impf
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przykładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 305