przymowa

See also: przymową

Old Polish

Etymology

    Deverbal from przymówić. First attested in the fifteenth century.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝imɔva/
    • IPA(key): (15th CE) /pr̝imɔva/

    Noun

    przymowa f

    1. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
      • 1885-2024 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume V, page 27:
        Przymowa affatus
        [Przymowa affatus]
      1. speech
      2. foreword, preface
    2. proverb
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 684:
        Mogl myly Cristus rzecz oną przymovą pospolnego luda: Pravda przebya glovą, a dobry vczynek schyyą lamye
        [Mogł miły Krystus rzec onę przymowę pospolnego luda: Prawda przebija głowę a dobry uczynek szyję łamie]
    3. intercession
      • 1424, Kanon mszy św., Canon missae., volume III, page 63:
        Zbaw naas, proszymy, panye, od wszech zlosczy... y s przimowø y s proszbø... dzewicze Mariey (et intercedente... virgine... Maria)
        [Zbaw nas, prosimy, Panie, od wszech złości... i z przymową, i z prośbą... dziewice Maryjej (et intercedente... virgine... Maria)]
    4. verbal insult
      • 1874-1891 [c. 1500], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[3], [4], [5], volume XLVII, page 356:
        Przymowa, contumelia
        [Przymowa, contumelia]

    Derived terms

    adjective
    verbs

    Descendants

    • Polish: przymowa

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przymowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

      Inherited from Old Polish przymowa. By surface analysis, deverbal from przymówić.

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /pʂɘˈmɔ.va/
      • (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈmɔ.va/, (17th–18th c.) /pʂɨˈmɔ.va/
      • Rhymes: -ɔva
      • Syllabification: przy‧mo‧wa

      Noun

      przymowa f (diminutive przymówka, augmentative przymówisko)

      1. (obsolete) persuasion, convincing
        Synonym: perswazja
      2. (Middle Polish) remark
        1. (Middle Polish) formulation of a curse
        2. (Middle Polish) speech, oration
          Synonym: przemowa
        3. (Middle Polish) request
          Synonym: prośba

      Declension

      Derived terms

      adjective
      verbs

      Further reading