qüestionar
See also: questionar
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin quaestiōnāre, equivalent to qüestió + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [kwəs.ti.uˈna]
- IPA(key): (Balearic) [kwəs.ti.oˈna]
- IPA(key): (Valencia) [kwes.ti.oˈnaɾ]
- Homophone: qüestionà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
qüestionar (first-person singular present qüestiono, first-person singular preterite qüestioní, past participle qüestionat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /o/
- (ambitransitive) to question
Conjugation
Conjugation of qüestionar (first conjugation)
Related terms
Further reading
- “qüestionar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “qüestionar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “qüestionar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “qüestionar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.