quissoiar
Catalan
Etymology
From quissoi (“puppy”) + -ar.
Verb
quissoiar (first-person singular present quissoio, first-person singular preterite quissoí, past participle quissoiat)
Conjugation
Conjugation of quissoiar (first conjugation)
infinitive | quissoiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | quissoiant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | quissoiat | quissoiada | |||||
plural | quissoiats | quissoiades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | quissoio | quissoies | quissoia | quissoiem | quissoieu | quissoien | |
imperfect | quissoiava | quissoiaves | quissoiava | quissoiàvem | quissoiàveu | quissoiaven | |
future | quissoiaré | quissoiaràs | quissoiarà | quissoiarem | quissoiareu | quissoiaran | |
preterite | quissoí | quissoiares | quissoià | quissoiàrem | quissoiàreu | quissoiaren | |
conditional | quissoiaria | quissoiaries | quissoiaria | quissoiaríem | quissoiaríeu | quissoiarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | quissoï | quissoïs | quissoï | quissoiem | quissoieu | quissoïn | |
imperfect | quissoiés | quissoiessis | quissoiés | quissoiéssim | quissoiéssiu | quissoiessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | quissoia | quissoï | quissoiem | quissoieu | quissoïn | |
negative (no) | — | no quissoïs | no quissoï | no quissoiem | no quissoieu | no quissoïn |
Further reading
- “quissoiar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “quissoiar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “quissoiar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.