rano
Esperanto
Etymology
Ultimately from Latin rāna (“frog”). Compare Spanish and Italian rana, French raine (obsolete), as well as Arabic غْرانة (ḡrāna), Hebrew גראנה (grana).
Pronunciation
Audio: (file)
- IPA(key): /ˈrano/
- Rhymes: -ano
- Hyphenation: ra‧no
Noun
rano (accusative singular ranon, plural ranoj, accusative plural ranojn)
Hypernyms
Hyponyms
See also
- bufo (“toad”)
Ido
Etymology
Borrowed from Esperanto rano, Italian rana, Spanish rana, from Latin rāna.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈra.no/
Noun
rano (plural rani)
Kazukuru
Noun
rano
Lindu
Noun
rano
Malagasy
Etymology
From Proto-Austronesian *danaw. Compare Indonesian danau.
Noun
rano
References
- James Richardson, William Edward Cousins, A new Malagasy-English dictionary (1885)
- M. Pearson, Predicate Fronting and Constituent Order in Malagasy (2007 draft)
- rano in Malagasy dictionaries at malagasyword.org
Old Polish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ranъ. First attested in the 14th century.
Pronunciation
Adverb
rano
- (attested in Lesser Poland) in the morning, in the morrow (at the beginning of the day)
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 54, 19:
- Weczor y rano (mane), y w poludne powadacz y swastowacz bødø
- [Wieczor i rano (mane), i w południe powiadać i swiastować będę]
- 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 94, 3:
- Nazayvtrz po ranv (mane) maya tego myrv lomczą kv prawu wolacz w gaynem sandze
- [Nazajutrz po ranu (mane) mają tego miru łomcę ku prawu wołać w gajnem sądzie]
- early
- 1901 [1477], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 323:
- Voluit autem accipere Xc circumcisionem propter septem causas... Septimo, ut pro nobis sangwinem suum non solum in etate virili, sed etiam in infancia funderet et tempestiue, ren[y]o, pati inciperet
- [Voluit autem accipere Chryst circumcisionem propter septem causas... Septimo, ut pro nobis sangwinem suum non solum in etate virili, sed etiam in infancia funderet et tempestiue, ren[y]o, pati inciperet]
- (attested in Lesser Poland) tomorrow (on the next day)
- 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[2], Lesser Poland, page 32:
- Gdykoly kto zaymye na swem zboszv, tedy slusznye pod swiądeczstwem mosze ge chowacz przez nocz. Paknyaliby rano (in crastino) nye bylo wyprawyono, tedy ma ge dacz kv dworu
- [Gdykoli kto zajmie na swem zbożu, tedy słusznie pod świadecstwem może je chować przez noc, paknięliby rano (in crastino) nie było wyprawiono, tedy ma je dać ku dworu]
Derived terms
Descendants
References
- Boryś, Wiesław (2005) “rano”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “rano”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “rano”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rano”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -anɔ
- Syllabification: ra‧no
Etymology 1
Inherited from Old Polish rano.
Noun
rano n (related adjective ranny)
Declension
Adverb
rano (not generally comparable, comparative raniej, superlative najraniej)
- (not comparable) in the morning (at the beginning of the day)
- wcześnie rano ― early in the morning
- (literary) early (at a very early hour)
- Synonym: wcześnie
Derived terms
Related terms
- z rana
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rano (adverb) is one of the most used words in Polish, appearing 3 times in scientific texts, 31 times in news, 0 times in essays, 24 times in fiction, and 15 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 73 times, making it the 888th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
rano f
- vocative singular of rana
References
- ^ Ida Kurcz (1990) “rano (adverb)”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 484
Further reading
- rano I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rano II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rano in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. rano”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. rano”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “RANO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.09.2011
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rano”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rano”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rano”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 475
Rapa Nui
Etymology
From Proto-Polynesian *rano, from Proto-Oceanic *drano, from Proto-Malayo-Polynesian *danaw, from Proto-Austronesian *danaw.
Noun
rano
- lake (body of water)
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ranъ.
Pronunciation
- IPA(key): /râno/
- Hyphenation: ra‧no
Adverb
rȁno (Cyrillic spelling ра̏но)
Related terms
See also
Adjective
rano (Cyrillic spelling рано)
- neuter nominative/accusative/vocative singular of ran
Noun
rano (Cyrillic spelling рано)
- vocative singular of rana
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish rano.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈra.nɔ/
Audio: (file) - Rhymes: -anɔ
- Syllabification: ra‧no
Adverb
rano (not comparable)
- in the morning (at the beginning of the day)
Noun
rano n (related adjective ranny)
- morning (beginning part of the day)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rano | rana |
genitive | rana | ran/ranōw |
dative | ranu | ranōm |
accusative | rano | rany |
instrumental | ranym | ranami/ranōma |
locative | ranie | ranach |
vocative | rano | rana |
Further reading
- rano in dykcjonorz.eu
- rano in silling.org
- Henryk Jaroszewicz (2022) “rano”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 126
Ternate
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɾa.no]
Verb
rano
Conjugation
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
inclusive | exclusive | |||
1st person | torano | forano | mirano | |
2nd person | norano | nirano | ||
3rd person |
masculine | orano | irano yorano (archaic) | |
feminine | morano | |||
neuter | irano |
References
- Rika Hayami-Allen (2001) A descriptive study of the language of Ternate, the northern Moluccas, Indonesia, University of Pittsburgh
Tocharian B
Conjunction
rano