registreren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch registreren, from Old French registrer, regestrer. By surface analysis, register + -eren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌreː.ɣiˈstreː.rə(n)/
Audio: (file)
Verb
registreren
- (ergative) to register
Conjugation
| Conjugation of registreren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | registreren | |||
| past singular | registreerde | |||
| past participle | geregistreerd | |||
| infinitive | registreren | |||
| gerund | registreren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | registreer | registreerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | registreert, registreer2 | registreerde | ||
| 2nd person sing. (u) | registreert | registreerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | registreert | registreerde | ||
| 3rd person singular | registreert | registreerde | ||
| plural | registreren | registreerden | ||
| subjunctive sing.1 | registrere | registreerde | ||
| subjunctive plur.1 | registreren | registreerden | ||
| imperative sing. | registreer | |||
| imperative plur.1 | registreert | |||
| participles | registrerend | geregistreerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- geregistreerd partnerschap
- ongeregistreerd
- registratie
- registreerbaar
- registrering