rijen
See also: říjen
Dutch
Etymology
Pronunciation
Verb
rijen
Conjugation
| Conjugation of rijen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rijen | |||
| past singular | rijde | |||
| past participle | gerijd | |||
| infinitive | rijen | |||
| gerund | rijen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | rij | rijde | ||
| 2nd person sing. (jij) | rijt, rij2 | rijde | ||
| 2nd person sing. (u) | rijt | rijde | ||
| 2nd person sing. (gij) | rijt | rijde | ||
| 3rd person singular | rijt | rijde | ||
| plural | rijen | rijden | ||
| subjunctive sing.1 | rije | rijde | ||
| subjunctive plur.1 | rijen | rijden | ||
| imperative sing. | rij | |||
| imperative plur.1 | rijt | |||
| participles | rijend | gerijd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Tok Pisin
Etymology
Noun
rijen