risanguare
Italian
Etymology
From ri- + sangue (“blood”) + -are.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.sanˈɡwa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧san‧guà‧re
Verb
risanguàre (first-person singular present risànguo, first-person singular past historic risanguài, past participle risanguàto, auxiliary avére)
- (transitive) (uncommon) alternative form of rinsanguare
Conjugation
Conjugation of risanguàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | risanguàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | risanguàndo | |||
| present participle | risanguànte | past participle | risanguàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | risànguo | risàngui | risàngua | risanguiàmo | risanguàte | risànguano |
| imperfect | risanguàvo | risanguàvi | risanguàva | risanguavàmo | risanguavàte | risanguàvano |
| past historic | risanguài | risanguàsti | risanguò | risanguàmmo | risanguàste | risanguàrono |
| future | risanguerò | risanguerài | risanguerà | risanguerémo | risangueréte | risanguerànno |
| conditional | risanguerèi | risanguerésti | risanguerèbbe, risanguerébbe | risanguerémmo | risangueréste | risanguerèbbero, risanguerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | risàngui | risàngui | risàngui | risanguiàmo | risanguiàte | risànguino |
| imperfect | risanguàssi | risanguàssi | risanguàsse | risanguàssimo | risanguàste | risanguàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| risàngua | risàngui | risanguiàmo | risanguàte | risànguino | ||
| negative imperative | non risanguàre | non risàngui | non risanguiàmo | non risanguàte | non risànguino | |
Further reading
- risanguare in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication