robus

Latin

Etymology 1

From Proto-Italic *rouðos, regular urban development of the same etymon as the originally dialectal or Sabellic rūfus with which it switched places, ultimately from Proto-Indo-European *h₁rowdʰós.

Pronunciation

Adjective

rōbus (feminine rōba, neuter rōbum); first/second-declension adjective

  1. (dialectal, chiefly of oxen) red
    • c. 2nd century, Sextus Pompeius Festus, De Verborum Significatione:
      Robum rubro colore et quasi rufo significari, ut bovem quoque rustici appellant, manifestum est.
      (please add an English translation of this quotation)
Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative rōbus rōba rōbum rōbī rōbae rōba
genitive rōbī rōbae rōbī rōbōrum rōbārum rōbōrum
dative rōbō rōbae rōbō rōbīs
accusative rōbum rōbam rōbum rōbōs rōbās rōba
ablative rōbō rōbā rōbō rōbīs
vocative rōbe rōba rōbum rōbī rōbae rōba
Derived terms

Etymology 2

Probably same as Etymology 1.

Noun

rōbus m (genitive rōbī); second declension

  1. a kind of wheat
Declension

Second-declension noun.

Etymology 3

Noun

rōbus n (genitive rōboris); third declension

  1. archaic form of rōbur (the oak; strength)
Declension

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

References

Latvian

Noun

robus m

  1. accusative plural of robs