rozprawa

See also: rozprawą

Polish

Etymology

Deverbal from rozprawiać.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈpra.va/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ava
  • Syllabification: roz‧pra‧wa

Noun

rozprawa f (diminutive rozprawka)

  1. debate, discussion
    Synonyms: debata, dyskusja
  2. crackdown (settlement of a dispute, usually by military action)
  3. (literature) scientific paper, thesis (dissertation)
    Synonym: traktat
  4. (law) hearing, trial (appearance at judicial court)

Declension

Declension of rozprawa
singular plural
nominative rozprawa rozprawy
genitive rozprawy rozpraw
dative rozprawie rozprawom
accusative rozprawę rozprawy
instrumental rozprawą rozprawami
locative rozprawie rozprawach
vocative rozprawo rozprawy
verbs

Further reading

  • rozprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozprawa in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.