ruds

See also: Ruds and RUDs

English

Verb

ruds

  1. third-person singular simple present indicative of rud

Anagrams

Latvian

Alternative forms

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *raudas, from Proto-Indo-European *h₁rewdʰ- (red).

Cognates include Lithuanian rùdas (brown, reddish brown), Proto-Slavic *rudъ (Russian рудый (rudyj, bright red), Ukrainian ру́дий (rúdyj, red, red-haired), Czech rudý, Polish rudy), German rot, English red, Latin ruber (red).[1]

Pronunciation

Adjective

ruds (definite rudais, comparative rudāks, superlative visrudākais, adverb rudi)

  1. (of, e.g., hair) red, red-haired; reddish yellow, brownish yellow with a tone of red
    ruds runcisred tomcat
    ruda lapsared fox
    rudas acisred eyes
    ruda bārdared beard
    rudi matired hair
    ruda ķēvered, chestnut mare
    priežu rudie stumbrired pine trunks

Declension

Indefinite declension (nenoteiktā galotne) of ruds
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative ruds rudi ruda rudas
genitive ruda rudu rudas rudu
dative rudam rudiem rudai rudām
accusative rudu rudus rudu rudas
instrumental rudu rudiem rudu rudām
locative rudā rudos rudā rudās
vocative
Definite declension (noteiktā galotne) of ruds
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative rudais rudie rudā rudās
genitive rudā rudo rudās rudo
dative rudajam rudajiem rudajai rudajām
accusative rudo rudos rudo rudās
instrumental rudo rudajiem rudo rudajām
locative rudajā rudajos rudajā rudajās
vocative rudo, rudais rudie rudo, rudā rudās

Derived terms

References

  1. ^ Karulis, Konstantīns (1992) “ruds”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary]‎[1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN